ภาพบุคคลในเปียงยาง
ภาพบุคคลในเปียงยาง
ประชากรราว 25 ล้านคนอาศัยอยู่ในเกาหลีเหนือ แต่ภาพถ่ายบุคคลพวกเดียวที่ปรากฏคือภาพบรรดาท่านผู้นำ ภาพถ่ายบุคคลของคนธรรมดาทั่วไปไม่ค่อยมีให้เห็นนัก เว้นเสียแต่เป็นภาพหมู่หรือถ่ายรวมเป็นกลุ่ม
เมื่อปี 2017 ช่างภาพชาวฝรั่งเศส สเตฟอง กลาดิเยอ เดินทางไปเกาหลีเหนือเพื่อค้นหาตัวตนของพลเมือง ที่โรงงานและเรือกสวนไร่นา คนงานที่แต่งตัวสะอาดสะอ้านที่สุดถูกตามให้มาถ่ายภาพ “ในประเทศที่ ‘ปัจเจกบุคคล’ ไม่มีตัวตน ผมทำบางสิ่งที่ดูเหมือนหลุดโลกด้วยการขอให้พวกเขายืนอยู่เดี่ยวๆ” กลาดิเยอเล่า เขาได้รับการตักเตือนหลายครั้งจากผู้ดูแล ซึ่งเป็นคนเลือกสถานที่ต่างๆ ในการเยี่ยมชม
ภาพบุคคลแต่ละภาพที่ออกมาจึงดูเหมือนภาพโฆษณาชวนเชื่อที่เจือด้วยรอยยิ้ม สะท้อนความเป็นแบบแผนที่ดูไม่มั่นคง ความท้าทายแฝงอยู่ในรูปแบบซ้ำๆ นี้ แม้ว่าจะยืนดูอยู่ใกล้ๆ แต่ผู้ดูแลของเขากลับไม่เข้าใจว่าเขากำลังทำอะไร “พวกเขาไม่มีทางเห็นในสิ่งที่ผมเห็น” กลาดิเยอว่า “พวกเขาอยู่ห่างไกลเหลือเกิน อยู่ในโลกที่แตกต่างออกไป”
เรื่อง นีนา สตรอคลิก
ภาพถ่ายโดย สเตฟอง กลาดิเยอ
ที่สวนสนุกซึ่งตั้งอยู่ชั้นบนของโรงงานผลิตอาหาร คนงานสามารถว่ายน้ำ เล่นบาสเกตบอล หรือผ่อนคลายในซาวน่าได้นักเรียนกำลังเล่นโบว์ลิ่งที่โกลเดนเลนโบว์ลิ่งอังเลย์ ศูนย์นันทนาการขนาดใหญ่แห่งนี้เป็นสถานที่ยอดนิยมสำหรับนักท่องเที่ยวที่รัฐบาลเป็นผู้กำหนดเส้นทางแพทย์กำลังตรวจสุขภาพของคนงานในโรงงานสิ่งทอที่ใหญ่ที่สุดในเกาหลีเหนือ คนงานส่วนใหญ่จากทั้งหมด 10,000 คนเป็นผู้หญิง สิ่งทอเคยเป็นสินค้าส่งออกที่สร้างรายได้มากที่สุดอย่างหนึ่งให้เกาหลีเหนือพนักงานออฟฟิศสองคนยืนอยู่หน้าอนุสาวรีย์การก่อตั้งพรรคคอมมิวนิสต์ ในกรุงเปียงยาง ค้อน เคียว(ตรงกลาง) และพู่กันเขียนหนังสือ เป็นตัวแทนของกรรมาชีพ ชาวนา และปัญญาชนสมาชิกครอบครัวหนึ่งโพสท่าถ่ายภาพอยู่หลังฉากโครงการอวกาศเกาหลีเหนือที่สวนน้ำมุนซู ในกรุงเปียงยางเด็กๆ หยุดโพสท่าให้ช่างภาพเก็บภาพขณะเล่นรถบัมป์ในสวนสนุกมางยงเทฟันแฟร์ นอกกรุงเปียงยาง ในประเทศเผด็จการเบ็ดเสร็จแห่งนี้ พลเมืองน้อยคนนักจะมีประสบการณ์โพสท่าให้ใครสักคนถ่ายภาพ
อ่านเพิ่มเติม
ความสะอาดของป้ายรถเมล์ในเกาหลีเหนือ