นี่คือเหล่าผู้ชนะการประกวดภาพถ่าย National Geographic Traveller (UK) ครั้งที่ 12 ประจำปี 2024 เราต้องการภาพถ่ายที่เล่าเรื่องราวดี ๆ และเราก็ได้รับภาพถ่ายที่ได้มาตรฐานสูงหลายพันภาพทีเดียว
รางวัลอันทรงเกียรตินี้เปิดโอกาสให้ทั้งช่างภาพมือสมัครเล่นและช่างภาพมืออาชีพ ได้ส่งภาพถ่ายที่ได้จากการเดินทางในช่วงหนึ่งปีที่ผ่านมาเข้าประกวด และผู้ชนะทุกคนก็นำเสนอและเฉลิมฉลองโลกใบนี้ผ่านภาพถ่ายที่มีเอกลักษณ์เฉพาะตัวได้อย่างน่าประทับใจ
Pat Riddell บรรณาธิการ National Geographic Traveller (UK) กล่าวว่า ผู้เข้าประกวดในปีนี้ยังคงสร้างความอัศจรรย์ใจให้กับคณะกรรมการได้อย่างสร้างสรรค์ ตั้งแต่ภาพแสงเหนือในไอซ์แลนด์ ทิวทัศน์ของชายฝั่งนอร์เวย์ ไปจนถึงตลาดนัดกลางแจ้งในเมืองมาร์ราเกช และห้องครัวในกัมพูชา
การประกวดนี้ประกอบด้วยภาพถ่าย 6 ประเภท และนี่คือภาพถ่ายของผู้ที่ได้รางวัลชนะเลิศและรองชนะเลิศในแต่ละรางวัล
ช่างภาพหลายคนมีแววในการถ่ายภาพอาหารและการเดินทาง แต่ทักษะพิเศษก็เป็นสิ่งจำเป็นในการถ่ายภาพที่ผสมผสานกันระหว่างอาหารและวัฒนธรรม ซึ่งแม้จะดูยุ่งเหยิงก็ยังดูน่าชื่นชม
รางวัลชนะเลิศ: Bernard Kuhn
ขณะขากลับจากไปเยี่ยมชุมชนทอไหมที่เกาะดาช ภาพของเยื่อสีเหลือง ๆ ที่แขวนไว้เป็นแถวข้างทางดึงดูดความสนใจผม ผมหยุดดูก่อนจะเข้าไปข้างในครัว พวกคนงานกำลังทำฟองเต้าหู้ วัตถุดิบอาหารที่นิยมในจีน ญี่ปุ่น และเกาหลี Ta Be ผู้ชายในรูป กำลังต้มนมถั่วเหลืองในกระทะตื้น ๆ เขาหยิบแผ่นฟองที่ก่อตัวขึ้นข้างบนออกและเอาไปตากแห้ง ควันที่ลอยตัวขึ้นในลำแสงที่ส่องมาจากหน้าต่างและ Ta Be ที่นุ่งโสร่ง ยิ่งเน้นเผยให้เห็นถึงความยากในการทำงานของเขา
ติดตาม Bernard ทาง อินสตาแกรม
ความเห็นคณะกรรมการ: แสงที่ส่องผ่านหน้าต่าง สร้างความต่างแสงที่สวยงามให้กับภาพ ทำให้ฉากนี้ดูมีชีวิตชีวา ผู้ชายคนนี้ค่อย ๆ ลอกแผ่นฟองออกจากน้ำเต้าหู้ และใช้มือปั้นให้มันเป็นเส้นในอิริยาบถที่ดูสง่างาม ความมืดและความสว่างที่ตัดกันอย่างชัดเจนทำให้ภาพนี้ดูเปล่งประกายจริง ๆ
รางวัลรองชนะเลิศ: Joshua Paul Akers
ในภาพยนตร์ของ Davy Chou เรื่อง Return to Seoul มีฉากหนึ่งที่ตัวเอกของเรื่องเต้นในบาร์ใต้ดิน หลังจากค้นคว้าอยู่นาน ผมก็พบว่าบาร์แห่งนี้มีอยู่จริง ดีเจชองบาร์สะสมแผ่นเสียงมากกว่าสองหมื่นแผ่น เขาจะมาเปิดเพลงให้กับกลุ่มฮิปสเตอร์ทันสมัยและผู้ที่ชื่นชอบดนตรีนอกกระแสทุก ๆ คืน ถ้าตัดเรื่องบาร์เทนเดอร์ที่ดูมึน ๆ กับกลิ่นหึ่ง ๆ จากห้องน้ำไป ผมชอบป้ายไฟนีออนแบบย้อนยุคแล้วก็ลูกค้ามากหน้าหลายตาที่มาที่นี่มาก
ติดตาม Joshua ทาง อินสตาแกรม
รางวัลรองชนะเลิศ: James Maloney
ในขณะที่ชาวบ้านกำลังทำกิจวัตรประจำวัน ชาวประมงก็กลับมาที่ท่าเรือเพื่อขนถ่ายปลาที่จับมาได้ ภาพนี้เป็นเครื่องเตือนใจถึงธรรมเนียมปฏิบัติที่ได้นิยามความเป็นชุมชนชาวประมงแห่งนี้มายาวนานถึงเจ็ดศตวรรษ
ติดตาม James ทาง Instagram.
ตั้งแต่ทิวทัศน์อันกว้างใหญ่ ไปจนถึงภาพมุมสูงที่บันทึกรูปแบบภูมิประเทศ ภาพถ่ายประเภทนี้คือสิ่งที่จะนำเสนอมุมมองอันไม่ธรรมดาของโลกรอบตัวเรา
รางวัลชนะเลิศ: Chris West
ในวันสุดท้ายที่ไอซ์แลนด์ ผมกับเอลิทซ่า1แฟนสาวของผม พากันเข้านอนเร็ว ตอนตีสาม เธอปลุกผมขึ้นและบอกว่าเรา “อาจจะ” มองเห็นแสงเหนือก็ได้ ผมก็ยอมตื่นขึ้นอย่างไม่เต็มใจนัก แล้วขับรถด้วยความหวังไปที่ภูเขาเวสตราฮอร์นในเวลา 20 นาที พอเราลงจากรถ เสียงร้องด้วยความตื่นเต้นในทันทีของเอลิทซ่าก็บอกทุกสิ่งที่ผมควรจะรู้ เรามองเห็นทางช้างเผือก แสงเหนือ และภูเขาเวสตราฮอร์นได้อย่างเต็มตา สิ่งนี้เติมเต็มความฝันที่ผมมีตั้งแต่ครั้งแรกที่มาที่นี่เลย
ติดตาม Chris ทาง อินสตาแกรม
ความเห็นคณะกรรมการ: บางทีภาพถ่ายแสงเหนือหลายภาพก็ค่อนข้างน่าเบื่อและซ้ำซาก แต่ว่าภาพนี้จัดวางองค์ประกอบได้อย่างสวยงาม ค่าแสงปรับให้เห็นทางช้างเผือกและดวงดาวข้างบนได้พอดี มีภูเขาเวสตราฮอร์นที่โดดเด่นอยู่ในพื้นหลัง คนที่ใส่ไฟฉายแบบสวมหัวอยู่ก็ทำหน้าที่เป็นจุดศูนย์กลางของภาพที่สมบูรณ์แบบ แม้แต่เนินทรายที่ปกคลุมด้วยหิมะก็ยังดูดี เป็นภาพที่ใช้ความทุ่มเทในการถ่ายมาก ๆ
โคโน เดอ อาริต้า เป็นปรากฏการณ์ทางธรณีวิทยาที่น่าตื่นตา ซึ่งเกิดจากการกัดเซาะทำให้เกิดรูปทรงกรวยที่เกือบจะสมบูรณ์ อยู่ที่ซารา เดอ เอริซาโร ประเทศอาร์เจนตินา ผมเคยไปที่นั่นมาก่อน แล้วก็รู้ว่าพอเข้าช่วงเย็นแสงอาทิตย์ที่พาดลงมาบนทรงกรวยจะทำให้เกิดเงายาวทอดลงไปบนแอ่งเกลือ พอกลับมาที่นี่แล้วลองบินโดรน ผมแทบไม่เชื่อสายตาตัวเองเลย มันเป็นฉากที่แทบจะเรียกได้ว่าเหนือจริง ผมรู้สึกโชคดีมากที่สามารถบันทึกภาพอาริต้าอันสง่างามได้ในยามเย็นที่สวยงามไร้เมฆแบบนี้
ติดตาม John ทาง อินสตาแกรม
ในฐานะที่เป็นวิศวกรไอทีในองค์กรวิจัย ถือว่าผมโชคดีที่ได้เดินทางไปศูนย์วิจัยที่คาบสมุทรแอนตาร์กติกา ความหลงใหลในโลกธรรมชาติและการถ่ายภาพของผมเรียกได้ว่าเป็นส่วนผสมที่ลงตัวเลย ภาพถ่ายห้องน้ำหญิงสาธารณะที่ตั้งอยู่ริมศูนย์นี้ เน้นย้ำให้ว่ามนุษยชาติได้เดินทางมาไกลแค่ไหนเพื่อที่จะสำรวจหนึ่งในพื้นที่ที่ห่างไกลที่สุดในโลก
ติดตาม Maciej ทาง อินสตาแกรม
บางครั้งเราก็จดจำสถานที่จากผู้คน ภาพถ่ายบุคคลจากการเดินทางทำให้เราตระหนักถึงความงามของคนแปลกหน้าและความทรงพลัง ในเรื่องเล่าของมนุษย์
รางวัลชนะเลิศ: Colin Tennant
ระหว่างทำงานในเขตอาร์กติกประเทศแคนาดา ผมและภรรยาใช้เวลาหลายสัปดาห์ในชุมชนอินูอิตที่อ่าวอาร์กติกในภูมิภาคเกาะขนาดใหญ่ของนูนาวุต ระหว่างนี้เราก็ได้บันทึกเรื่องราวต่าง ๆ เกี่ยวกับวิถีชีวิตของชาวอินูอิต ภาพนี้คือมอลลี่และลูกสาวตัวน้อยของเธอ ในชุดเสื้อคลุมอะเมาทิส เครื่องแต่งกายแบบดั้งเดิมของชาวอินูอิตที่ทำมาจากหนังแมวน้ำ แม่ชาวอินูอิตใส่เสื้อคลุมแบบนี้กันมาหลายศตวรรษแล้ว เพราะเป็นเสื้อคลุมที่สามารถใช้อุ้มลูกได้อย่างปลอดภัย อีกทั้งยังช่วยสร้างความใกล้ชิดระหว่างแม่กับลูกด้วย
ติดตาม Colin ทาง อินสตาแกรม
ความเห็นคณะกรรมการ: ภาพถ่ายนี้สื่อสารถึงความสวยงามของความหลากหลายทางวัฒนธรรม ย้ำเตือนเราถึงการสืบทอดประสบการณ์ของมนุษย์ที่มีมายาวนาน เป็นภาพที่บันทึกแก่นแท้แห่งความรักของแม่ มรดกทางวัฒนธรรม และจิตวิญญาณของมนุษย์อันมีความยืดหยุ่นอย่างทรหดต่อสภาพแวดล้อมทางธรรมชาติ
รางวัลรองชนะเลิศ: Gavin Burnett
พวกเรามาที่วัดเล็ก ๆ แห่งหนึ่ง และรอจนกระทั่งตีสามกว่า อันเป็นเวลาที่ Kandanar Kelan Theyyam พิธีกรรมของศาสนาฮินดูจะเริ่ม มีการจุดกองไฟและประโคมกลอง ฝูงชนจะส่งเสียงโห่ร้องขณะที่พวกเขากระโดดโลดเต้น ใบหน้าของเหล่าผู้ช่วยกระตุกทุกครั้งเมื่อต้องช่วยนำทางเทพเจ้าผ่านกองไฟ เรียกได้ว่าเป็นการถ่ายภาพในสภาพแสงน้อยที่ยุ่งยากมาก ผมต้องปรับค่าแสงกับโฟกัสเอง จังหวะที่กดถ่ายก็สำคัญ ถ้าถ่ายเร็วไปก็จะพลาดฉากกระโดด แต่ถ้าถ่ายช้าไปคนก็จะจมเข้าไปในเงา
ติดตาม Gavin ทาง อินสตาแกรม
รางวัลรองชนะเลิศ: Chris Gorman
ผมอยากถ่ายภาพคนไปเล่นน้ำในวันคริสต์มาสมาสักพักแล้วตั้งแต่มันเป็นกระแสขึ้นมาพักหลังนี้ และในที่สุดโอกาสก็มาถึง เมื่อผมไปเยี่ยมเพื่อน ๆ ที่เมืองบิวด์ในคอร์นวอลล์ช่วงเทศกาลพอดี ผมรู้ว่ามุมมองของโดรนจากฝั่งทะเลที่ถ่ายภาพคนเล่นน้ำจากด้านหลังน่าจะดูโดดเด่นใช้ได้ พอหาสถานที่ปลอดภัยพอจะบินโดรนได้แล้ว ผมก็เฝ้ารออย่างตื่นเต้นเมื่อคนเริ่มลงมาเล่นน้ำกันเยอะขึ้นเรื่อย ๆ
ติดตาม Chris ทาง Instagram.
ภาพชุด หรือ “ภาพถ่ายเล่าเรื่อง” มักประกอบด้วยภาพถ่ายประมาณ 10 ภาพ แต่ละภาพต้องดำเนินเรื่องแบบเฉพาะตัวด้วยการเปิดเผยให้เห็นแง่มุมที่แตกต่างของจุดหมายปลายทาง ภาพถ่ายประเภทนี้ตัดสินจากหัวข้อ ลีลาการถ่ายทอด และวิธีการที่แต่ละภาพมีปฏิสัมพันธ์กันเพื่อสร้างชุดเรื่องเล่าที่มีความต่อเนื่องกัน
รางวัลชนะเลิศ: Dylan McBurney
นอร์เวย์เป็นสถานที่ที่ผมอยากไปถ่ายภาพมาตลอด ที่นั่นมีทุกอย่างตั้งแต่ความงามของธรรมชาติ สัตว์ป่าที่น่าทึ่ง ไปจนถึงทิวทัศน์ที่อลังการ เมื่อผมมีโอกาสได้เดินทางเลียบแนวชายฝั่งนอร์เวย์ไปที่หมู่เกาะสฟาลบาร์ดกับเรือของเฮอร์ติกรูเตน ผมก็ตื่นเต้นมากว่าจะได้ถ่ายอะไรบ้าง ภาพถ่ายชุดนี้รวบรวมภาพหลายอย่างตั้งแต่ทิวทัศน์บกถึงทิวทัศน์อากาศ และรวมถึงภาพถ่ายสัตว์ป่าด้วย ผมรู้สึกว่าภาพพวกนี้ให้ข้อมูลเชิงลึกเกี่ยวกับรายละเอียดที่น่าหลงใหลของภูมิทัศน์อาร์กติกได้ดีเลย
ติดตาม Dylan ทาง อินสตาแกรม
ความเห็นคณะกรรมการ: นี่เป็นเรื่องราวที่พวกเรามองข้ามไปในตอนแรก แต่ก็ถูกดึงดูดให้กลับมาดูเรื่อย ๆ นี่เป็นส่วนผสมที่กลมกล่อมระหว่างเมืองกับสภาพแวดล้อมทางธรรมชาติ และธรรมชาติกับผู้คน ผ่านมุมมองที่กว้างขวางหลากหลาย ทุกอย่างถูกลำดับอย่างประณีต ทำให้เป็นภาพชุดที่มีพลังมาก
รางวัลรองชนะเลิศ: Beth Wild
ฉันเคยได้ยินเรื่องราวเกี่ยวกับมนตร์ขลังและความเข้มข้นของเมืองพาราณสีมามาก แน่นอนว่าในเชิงภาพถ่ายนี่เป็นเมืองที่สุดยอดเลย เป็นสถานที่ที่มีสีสันและอัตลักษณ์แทรกซึมอยู่ในทุกซอกทุกมุม ทั้งความโอ่อ่าและความยากแค้น ทั้งชีวิตและความตาย แต่สิ่งที่ถักทออยู่ในเส้นใยแห่งวิถีชีวิตของพาราณสีอย่างลึกซึ้ง ก็คือการอุทิศตัวต่อศาสนา นี่คือสิ่งที่สร้างความรู้สึกอันเป็นอมตะว่าเมืองพาราณสีนั้น เป็นดั่งโลกอื่นที่แตกต่างจากโลกที่เราอยู่ พลังงานจากจิตวิญญาณมากมายที่นี้ล้วนบูชาเทพเจ้าอย่างไม่มีสิ้นสุด ฉันเดินเลียบฆาต (บันไดสำหรับลงแม่น้ำคงคา) แล้วเดินกลับมาผ่านตรอกซอกซอยทุกวัน ค่อย ๆ รู้จักผู้คนและสถานที่ต่าง ๆ มากขึ้น
ติดตาม Beth ทาง อินสตาแกรม
รางวัลรองชนะเลิศ: Renato Granieri
ภาพชุดนี้ผมอยากโฟกัสไปที่อาณาจักรเพนกวินราชาในเซาท์จอร์เจียและหมู่เกาะฟอล์กแลนด์ ด้วยการนำเสนอพฤติกรรมของพวกมันรวมถึงถิ่นที่อยู่อันเป็นบ้านของพวกมันด้วย ความหนาแน่นของสัตว์ป่าที่มหาสมุทรแอตแลนติกตอนใต้อันห่างไกลแห่งนี้ช่างไม่ธรรมดาเลย เพนกวินบางอาณาจักรมียอดคู่ผสมพันธุ์ถึงสองแสนคู่เลยทีเดียว ผมตั้งใจที่จะบันทึกภาพความสวยงามของพวกมัน รวมถึงความยืดหยุ่นและแข็งแกร่งที่ทำให้พวกมันมีชีวิตรอดได้ในสภาพแวดล้อมอันทรหดนี้ด้วย เซาท์จอร์เจียเป็นพื้นที่ที่ต้องเผชิญกับพายุและลมแรงแม้แต่ในช่วงหน้าร้อน ช่วงเวลาที่เหมาะจะไปเยือนที่สุดจึงเป็นช่วงเดือนตุลาคมถึงมีนาคม แต่นักวิจัยบางคนก็ต้องอยู่ที่นั่นทั้งปีเลย
ติดตาม Renato ทาง อินสตาแกรม
ภาพถ่ายในเมืองเปิดโอกาสให้ช่างภาพได้มองชีวิตในเมืองอย่างละเอียดลออยิ่งขึ้น ตั้งแต่ตึกสูงระฟ้าไปจนถึงท้องถนนเบื้องล่าง
รางวัลชนะเลิศ: Kirill Nikitin
ถนนเส้นนี้ในตลาดนัดกลางแจ้งฮะดาดีนเมืองมาราเกซ คือถนนโบราณสมัยยุคกลางที่เป็นบ้านของบรรดาศิลปินช่างตีเหล็กและช่างบัดกรี ที่นี่มุงด้วยแผ่นโลหะ ทำให้พอจะเป็นที่หลบแดดได้ ผมเจอสถานที่นี้โดยบังเอิญขณะที่พวกช่างกำลังเชื่อมโลหะกันอยู่ เป็นเวลาที่แสงอาทิตย์ซึ่งส่องผ่านช่องหลังคากำลังเต้นระบำในกลุ่มควัน ในนั้นเต็มไปด้วยสินค้าโลหะดูแปลกตา ทำให้ผมนึกถึงห้องต้องประสงค์ในเรื่องแฮร์รี่ พอตเตอร์เลย แล้วตามหนังสือมันก็เป็นห้องที่จะหาเจอเป็นครั้งที่สองได้ยากด้วย
ติดตาม Kirill ทาง อินสตาแกรม
ความเห็นคณะกรรมการ: ภาพนี้มีอะไรให้มองเยอะแยะไปหมด ตั้งแต่สีหน้าท่าทางของคนในภาพไปจนถึงลำแสงที่ส่องผ่านควันจากการตีเหล็ก มองแล้วเหมือนถูกดึงเข้าไปในรายละเอียดของฉากเลย เป็นภาพที่ตระการตาและดึงดูดใจมาก เฉดสีหม่นกำลังดีและมีสีสดใสซึ่งหลบมุมอยู่เด่นออกมา นี่คือภาพถ่ายที่ทรงพลังและน่าจดจำ คู่ควรกับรางวัลชนะเลิศในรายการนี้
รางวัลรองชนะเลิศ: Catalina Busoi-Garoafa
การเฉลิมฉลองเทศกาลตรุษจีนเป็นอะไรที่เปิดโลกมาก ฉันไม่เคยอยู่ท่ามกลางผู้คนมากมายแต่ก็ยังรู้สึกสบายใจในเวลาเดียวกันแบบนี้เลย ทั้งการเชิดสิงโต สีแดงของโคมไฟจีน และกลิ่นหอมกรุ่นของซาลาเปา ผู้คนที่นี่คงจะรู้สึกตื่นเต้นร่วมกันที่ได้ฉลองการมาเยือนของปีกระต่ายนี้ ฉันหลงใหลในบรรยากาศตอนนั้นอย่างจังเลยถ่ายภาพนี้เอาไว้ ภาพของผู้คนหลากหลายที่ถูกดึงดูดเข้ามาด้วยมนตร์เสน่ห์ของเทศกาลภายใต้แสงอันเรืองรองของพระอาทิตย์ยามฤดูหนาว นี่แหละคือความงามที่แท้จริงของลอนดอน แหล่งรวมผู้คนจากหลากหลายวัฒนธรรมที่มารวมตัวเพื่อเฉลิมฉลองด้วยกัน
ติดตาม Catalina ทาง อินสตาแกรม
รางวัลรองชนะเลิศ: Chris Harrison
ภาพมุมสูงจากโดรนภาพนี้ เผยให้เห็นเมืองเดืองดองบนเกาะฟู้โกว๊ก ประเทศเวียดนามในสีสันที่สดใสละลานตาเหมือนกับมองในกล้องสลับลาย ตัวเมืองตั้งอยู่บนเกาะที่เคยเป็นป่าทึบและป่าชายเลนมาก่อนซึ่งตอนนี้คับคั่งไปด้วยชีวิตมนุษย์แล้ว ทุกระเบียดนิ้วของเกาะนี้อัดแน่นไปด้วยหลังคาสีสันฉูดฉาด สะท้อนให้เห็นถึงความคิดริเริ่มสร้างสรรค์และความยืดหยุ่นต่อสภาพแวดล้อมของผู้อยู่อาศัย อย่างไรก็ตาม น่านน้ำของเกาะแห่งนี้กลับเต็มไปด้วยปลาจำนวนมากมายมหาศาล เรือลำน้อยลำใหญ่เรียงรายอยู่เต็มท่าเรือ บางลำก็จอดนิ่ง บางลำก็กำลังออกตามล่าความมั่งคั่งที่จะได้รับ
ติดตาม Chris ทาง อินสตาแกรม
ภาพถ่ายสัตว์ป่า คือสิ่งที่เชื่อมโยงผู้คนกับระบบของธรรมชาติที่ดำรงอยู่นอกโลกอันมนุษย์เป็นศูนย์กลางของพวกเรา ซึ่งเป็นเครื่องมือที่จำเป็นสำหรับการสร้างแรงจูงใจในการอนุรักษ์สัตว์ป่าและจุดประกายให้เกิดความเปลี่ยนแปลงที่สำคัญ
รางวัลชนะเลิศ: Lewis James Newman
มีสุนัขจิ้งจอกครอบครัวหนึ่งอาศัยอยู่ในสุสานท้องถิ่น แล้วผมก็ได้รู้กิจวัตรประจำวันของมัน ช่วงเข้าฤดูใบไม้ผลิ สภาท้องถิ่นปล่อยให้ดอกไม้ป่าโต ผมก็เห็นว่าในสุสานเริ่มมีดอกแดนดีไลออนขึ้น แล้วเจ้าจิ้งจอกตัวนี้ก็จะชอบมานอนอยู่ตรงกลาง วันเวลาผ่านไป เมล็ดของดอกก็เริ่มร่วง ผมสังเกตว่าตอนเจ้าจิ้งจอกตื่นขึ้นมา ตัวของมันก็จะถูกปกคลุมไปด้วยเมล็ดดอกแดนดีไลออนนี่แหละ ผมรู้เลยว่าผมต้องเร็วมากพอถึงจะทันถ่ายภาพสิ่งที่เห็นนี้ออกมาได้ ผมเลยใช้เวลาช่วงเย็นหลายวันที่สุสานในการพยายามบันทึกช่วงเวลาสั้น ๆ นี้เอาไว้
ติดตาม Lewis ทาง อินสตาแกรม
ความเห็นคณะกรรมการ: มีคนส่งภาพถ่ายสัตว์ป่าที่น่าเหลือเชื่อเข้ามาเยอะมาก แต่ก็จะมีอะไรบางอย่างที่ทำให้เราย้อนกลับมาดูภาพนี้เสมอ สีสันและองค์ประกอบของภาพค่อนข้างลงตัวเลย มิติของทุ่งที่เป็นพื้นหลังก็ช่วยเน้นให้ตัวสุนัขจิ้งจอกดูโดดเด่นขึ้น สิ่งที่ยกระดับภาพนี้ไปอีกขั้นก็คือสามารถทำให้เรามีความรู้สึกร่วมไปกับช่วงเวลานั้นได้ ว่าถ้าตัวเราถูกปกคลุมไปด้วยเมล็ดขนฟู ๆ แบบนั้นบ้าง เราก็คงมีปฏิกิริยาคล้าย ๆ กัน
รางวัลรองชนะเลิศ: Jordan Banks
เมื่อเดือนสิงหาคม ปี 2023 ผมใช้เวลาหกสัปดาห์ออกเดินทางกับคณะเดินทางมุ่งหน้าจากอ่าวแบฟฟินไปที่มหาสมุทรอาร์กติกตอนบนแล้วก็ขั้วโลกเหนือ ตอนอยู่นอกชายฝั่งเกาะเอลสเมียร์ ที่มหาสมุทรอาร์กติกตอนบน ประเทศแคนาดา พวกเราเห็นหมีขั้วโลกตัวเมียนอนอยู่บนธารน้ำแข็งที่กำลังเคลื่อนตัว เราก็ค่อย ๆ เฉียดเข้าไปใกล้มันอย่างช้า ๆ และระวัง โชคดีที่หมีตัวนี้เพิ่งจะคลอดลูก มันกำลังผ่อนคลายได้ที่ เราเลยได้ใช้เวลาถึง 20 นาทีกับมัน ก่อนที่เราจะถอยกลับออกมาอย่างเงียบเชียบ
ติดตาม Jordan ทาง อินสตาแกรม
รางวัลรองชนะเลิศ: Alia Noordin
ฉันถ่ายภาพนี้ตอนที่ฝูงสัตว์กำลังอพยพครั้งใหญ่ลงใต้ สู่ฝั่งตะวันออกของเซเรงเกติในพื้นที่ที่มีชื่อว่า นามิริ ฉันอยากถ่ายอะไรที่แตกต่างจากภาพฝูงสัตว์ข้ามแม่น้ำธรรมดา ๆ แล้วก็ขับเน้นความมหาศาลของสรรพสัตว์กว่าหลายพันชีวิตที่เข้าร่วมในการอพยพครั้งนี้ สถานที่ที่ถ่ายคือ Soit Le Motonyi ส่วนที่อยู่ไกลออกไปในอุทยานแห่งชาติเซเรนเกติ ใช้เวลานานมากกว่าจะไปถึง ต้องขอบคุณฝูงสัตว์ที่ยังอยู่อีกฝั่งหนึ่งของแม่น้ำตอนพวกเรามาถึง
ติดตาม Alia ทาง อินสตาแกรม