ช่างภาพ นิโกลา รูเอล มักใช้เวลาแปดวินาทีในการถ่ายภาพแบบเปิดหน้ากล้องเป็นเวลานาน (long-exposure) ทำไมต้องแปดวินาที ไม่มากไม่น้อยกว่านั้น “เลขแปดสื่อถึงความไม่มีที่สิ้นสุดหรืออินฟินิตีครับ” รูเอลกำลังพูดถึงความอัศจรรย์ใจไม่มีที่สิ้นสุดที่ได้จากการมองภาพถ่ายที่ได้จากการถ่ายภาพซ้อนของภูมิทัศน์ มหานคร หรือเมืองใหญ่ต่างๆ ทั่วโลก
รูเอลเริ่มจากมองหาสถานที่ในเมืองหรือมหานครที่เต็มไปด้วยผู้คน พลังงาน และการเคลื่อนไหวหรือพลวัต สถานที่ที่ผู้คนมารวมตัวกันอย่างสถานีรถไฟ โบสถ์ ห้องสมุด และสนามกีฬา เขาตั้งขาตั้งกล้องแล้วถ่ายภาพจากมุมมองหรือทิศทางหนึ่งโดยเปิดหน้ากล้องไว้สี่วินาที (ส่วนใหญ่ใช้ความไวชัตเตอร์ 1/60 ของวินาทีหรือน้อยกว่า) จากนั้น ขณะที่ชัตเตอร์ยังเปิดอยู่ เขาจะเบนกล้องไปจับภาพอีกมุมมองหนึ่งโดยใช้เวลาอีกสี่วินาที ผลงานที่ได้คือภาพถ่ายสารคดีเฟรมเดียวที่ใช้เวลาแปดวินาที
ปกติแล้วภาพถ่ายแบบเปิดหน้ากล้องนานจะเห็นวัตถุเคลื่อนไหวในลักษณะเบลอ ขณะที่ภาพซ้อน (double-exposure) มักเกิดจากการรวมหรือซ้อนสองภาพ ทว่าการผสมผสานสองเทคนิคจากจุดเดียวกันจะให้มิติความลึก ประหนึ่งผู้มองยืนอยู่ ณ จุดเดียวและมองไปรอบๆ รูเอลสนใจสถานที่ที่เกี่ยวข้องกับมนุษย์มากกว่าพื้นที่ธรรมชาติ เพราะสถานที่เหล่านั้นเปลี่ยนแปลงไปเกือบจะตลอดเวลา ด้วยเหตุนี้ ภาพถ่ายไทม์สแควร์ในนิวยอร์กหรือออกซฟอร์ดเซอร์คัสในลอนดอน สองสถานที่ที่ถูกถ่ายภาพมากที่สุดในโลกจึงดูเหมือนมีชีวิตในภาพถ่ายของรูเอลที่ให้มุมมองแปลกใหม่
รูเอลเริ่มโปรเจคต์ถ่ายภาพนี้จากแปดเมือง ตอนนี้เพิ่มเป็น 68 เมือง เขาตั้งเป้าไว้ที่ 100 เมือง แต่ก็เปิดกว้างเหมือนกับแนวคิดอินฟินีตีที่สะท้อนออกมาในภาพถ่ายชุดนี้ – แดเนียล สโตน
อ่านสารคดีฉบับเต็มได้ใน นิตยสารเนชั่นแนล จีโอกราฟฟิก ฉบับเดือนเมษายน 2562
อ่านเพิ่มเติม
