ไททานิค จมเพราะระบบราชการล่าช้า ประธานชมรมนักสำรวจ (Explorers Club) สหรัฐอเมริกา ให้สัมภาษณ์กับทางเนชั่นแนล จีโอกราฟฟิก พร้อมกับระบุว่าหุ่นยนต์ใต้น้ำแบบพิเศษที่สามารถช่วยกู้คืนยานดำน้ำไททันโดยไม่ทำลายตัวถังที่เปราะบางของมันนั้นมีอยู่ แต่กลับต้องติดอยู่ในระบบปัญหาทางราชการจนทำให้มันมาถึงล่าช้า
ริชาร์ด การ์เรียตท์ เดอ กาเยอ (Richard Garriott de Cayeux) ประธานชมรมนักสำรวจกล่าวว่ายานควบคุมระยะไกล (ROV) จากบริษัทเมกเจลแลน (Magellan) นั้นถูกร้องขอให้ไปยังเขตน้ำลึกเพื่อทำการค้นหาตั้งแต่วันจันทร์ที่ผ่านมา แต่กลับถูกหน่วยยามชายฝั่งสหรัฐฯ เลื่อนออกไป
“เมกเจลแลนได้รับสัญญาณที่หลากหลาย และจากรัฐบาลสหรัฐฯ เราเตรียมพร้อมตามแผน จากนั้นก็ถูกสั่งให้หยุด” การ์เรียตท์ เขียนในอีเมล์ที่ส่งถึงพลเรือเอก วิลเลียม กาลานิส (Admiral William Galanis) ผู้บัญชาการ Naval Sea Systems Command หน่วยยามฝั่งสหรัฐ และคนอื่น ๆ ที่มีอำนาจตัดสินใจเมื่อบ่ายวันพุธที่ผ่านมา
การ์เรียตท์ ตั้งข้อสังเกตว่าแม้พวกเขายังมีชีวิตอยู่ เวลาเพื่อช่วยเหลือลูกเรือ 5 คนก็กำลังจะหมดลง “ทุกอย่างที่เราทำได้ เราก็ควรทำ แม้ว่าตอนนี้พวกเขาอาจจะเสียชีวิตแล้วก็ตาม” เขากล่าวกับ เนชั่นแนล จีโอกราฟฟิก
ยาน ROV เหล่านี้เคยใช้สำรวจเรือไททานิกมาก่อน สามารถดำน้ำได้ลึกถึง 6,000 เมตร พร้อมมีแขนติดตั้งภายนอกที่สามารถดึงและยกไททันได้ โดยขณะนี้พวกเขาอยู่ที่สหราชอาณาจักร และสามารถจัดส่งไปยังพื้นที่ได้ภายใน 16 ชั่วโมง แต่กองทัพเรือสหรัฐฯ กลับเลือกใช้ระบบกู้เรือในมหาสมุทรลึกที่ชื่อว่า ‘Flyaway’
มันเคยถูกใช้กู้เครื่องบินรบ F-35 จากน้ำลึกที่ 3,700 เมตร (12,400 ฟุต) ในเดือนมีนาคม ซึ่งใกล้เคียงกับความลึกในพื้นที่ของเรือไททานิกมาก แต่สิ่งแตกต่างคือตัวยานดำน้ำของไททันนั้นทำมาจากวัสดุผสมคาร์บอนไฟเปอร์ จนการ์เรียตท์ กังวลว่าการ ‘ตัก’ ของระบบกู้คืนกองทัพเรืออาจสร้างความเสียหายและฆ่าลูกเรือที่ยังมีชีวิตทั้งหมด
“ข้อกังวลคือรถตักขนาดใหญ่จะทับตัวรถ เพราะแทบเป็นไปไม่ได้เลยที่จะมุดลงไปในโคลนโดยไม่ใช้แรงกดที่ตัวรถ” การ์เรียตท์ กล่าว “ในทางกลับกัน ROV ทำงานที่ความลึก 6,000 เมตรมีความสามารถในการติดตั้งสายลากจากด้านบนของเรือดำน้ำ เป็นวิธีดั้งเดิมที่บริษัทอย่างเมกเจลแลนทำซ้ำแล้วซ้ำเล่า มันเป็นวิธีที่ถูกออกแบบมาให้ทำแบบนั้น
เว็บไซต์ของยานเมกเจลแลนระบุไว้ในหน้าแรกว่า ได้รับการติดต่อจาก ‘OceanGate’ บริษัทเจ้าของยานดำน้ำไททันตั้งแต่ช่วงเช้าของวันจันทร์ (ประมาณ 24 ชั่วโมงหลังไททันหายไป) เพื่อขอความช่วยเหลือ “OceanGate ส่งให้เราระดมพลและ ‘ใช้วิธี อุปกรณ์ และลูกเรือที่จำเป็นไปยังเซนต์จอห์น นิวฟันด์แลนด์โดยเร็วที่สุดที่เป็นไปได้ เวลาเป็นสิ่งสำคัญ’”
“เราเชื่อว่าลูกเรืออาจมีชีวิตอยู่ แต่พวกเขาจะมีเวลาให้ใช้ชีวิตได้อีกไม่ถึง 24 ชั่วโมงเท่านั้น แล้วลูกเรือจะตายอย่างช้า ๆ ทีละคนในวันรุ่งขึ้น” การ์เรียตท์ระบุ
ขณะนี้มียาน ROV หลายตัว (ที่ไม่ใช่ตัวที่การ์เรียตท์พูดถึง) กำลังค้นหาไททัน พวกมันทำได้เพียงบันทึกข้อมูลและไม่สามารถช่วยยกยานดำน้ำได้หากพบเรือไททัน ไม่เพียงเท่านั้น ยาน ROV อย่างน้อย 1 หรือ 2 เครื่อง จะได้รับความเสียหายหรือถูกทำลายในระหว่างภารกิจค้นหาและกู้ภัย
ซึ่งเป็นข้อพิสูจน์ว่าหน่วยกู้ภัยกำลังเผชิญกับสภาวะที่ยากลำบาก นอกจากนี้ลูกเรือสองคนบนเรือดำน้ำที่หายไป ฮามิช ฮาร์ดิง (Hamish Harding) และพอล-อองรี นาร์โกเล็ต (Paul-Henri Nargeolet) ก็เป็นสมาชิกชมรมนักสำรวจด้วยเช่นกัน
สืบค้นและเรียบเรียง วิทิต บรมพิชัยชาติกุล
ที่มา
https://www.nationalgeographic.com/science/article/titan-submersible-rescue-delay-explorers-club