เป็นคุณจะทำอย่างไร? เมื่อปากจระเข้อยู่ใกล้แค่เอื้อม
ฉันเห็นสิ่งหนึ่งเมื่อเข้าใกล้กับ จระเข้ มากที่สุดในชีวิต : เครื่องจักรสังหารโบราณ พวกมันอาศัยอยู่บนโลกนี้มาตั้งแต่ยุคไดโนเสาร์และเอาชีวิตรอดมาได้จากการสูญพันธู์ครั้งใหญ่ ไม่มีใครทราบว่าเป็นเพราะพวกมันโชคดีหรือเป็นผลมาจากการออกแบบทางธรรมชาติที่สง่างาม บางทีพวกมันอาจจะมีชีวิตต่อไปอีกยาวนานกว่ามนุษย์เราก็เป็นได้
David Doubilet ช่างภาพคู่หูผู้เป็นสามี และตัวฉันกำลังทำงานในแนวป่าโกงกางของอุทยานแห่งชาติทางทะเล Gardens of the Queen เขตอนุรักษ์พันธุ์ทางทะเลแห่งนี้ประกอบด้วยหมู่เกาะน้อยใหญ่, ป่าโกงกาง และแนวปะการัง ซึ่งตั้งอยู่ในทะเลแคริบเบียนห่างไปทางตอนใต้ราว 55 ไมล์จากประเทศคิวบา ด้วยความที่สถานที่แห่งนี้แยกตัวอย่างโดดเดี่ยวและได้รับการปกป้องทางธรรมชาติอย่างดี จึงเต็มไปด้วยปลามากมายหลากหลายชนิด เอื้อต่อการขยายพันธุ์ของจระเข้ท้องถิ่น
ในขณะนั้นตัวฉันกำลังสำรวจแมงกะพรุนที่ลอยตัวอยู่เหนือฉัน ส่วน David ว่ายน้ำตามอยู่หลังฉันและเขาก็ส่งเสียงดังขึ้นมา
เมื่อฉันหันกลับไปก็ปะทะเข้ากับจระเข้อย่างจัง ในระยะห่างเพียงไม่กี่นิ้ว ดูเหมือนว่าเจ้าสัตว์เลื้อยคลานตัวนี้จะคุ้นชินกับมนุษย์มาก่อน มันเคลื่อนที่ช้าๆ และไม่มีท่าทางของความก้าวร้าว แต่สถานการณ์อาจเปลี่ยนไปหาก David ต้องการเตือนฉันยิ่งกว่านี้
เราเคยทำงานร่วมกับจระเข้แม่น้ำไนล์ในบอตสวานามาก่อน รวมไปถึงจระเข้น้ำเค็มในออสเตรเลีย และจระเข้อเมริกันในคิวบา ตัวฉันตื่นเต้นมากที่ได้เห็นจระเข้อเมริกันใกล้ขนาดนั้น เพราะกับจระเข้แม่น้ำไนล์และจระเข้น้ำเค็มฉันไม่เคยมีโอกาสนี้
ผู้คนพากันถามว่าฉันโกรธไหมที่ David กลับถ่ายภาพแทนที่จะพยายามช่วยเหลือฉัน คำตอบของฉันคือ ฉันต่างหากที่จะฆ่าเขาถ้าเขาไม่เก็บภาพในจังหวะนั้น ฉันไม่ได้กลัวจระเข้ ตัวฉันทำงานกับธรรมชาติมาแล้วมากมาย เจ้าจระเข้ตัวนั้นแค่สำรวจตามปกติ แล้วมันก็ว่ายน้ำจากไป
ในตอนนั้นฉันไม่ได้หวาดกลัวอะไร มันเป็นความรู้สึกตื่นตาตื่นใจมากกว่าที่ได้เห็นสิ่งมีชีวิตนี้ใกล้ๆ
เรื่อง เจนนิเฟอร์ เฮเยส บอกเล่าแก่อเล็กซา คีเฟอร์
อ่านเพิ่มเติม
