เมื่อโลกติดไวรัส โควิด-19 :รายงานในเบลเบียม

เมื่อโลกติดไวรัส โควิด-19 :รายงานในเบลเบียม

ในวอร์ดผู้ป่วย โควิด-19 บุคลากรทางการแพทย์ที่เหนื่อยอ่อนดูแลคนไข้และคอยรับฟังความกลัวในเสียงกระซิบของพวกเขา  “ถ้าฉันไม่ทำ” พยาบาลผู้หนึ่งถาม “แล้วใครจะทำล่ะ”

เซดริก เครเบเฮย์ แต่งตัวตามคำแนะนำของเจ้าหน้าที่ทางการแพทย์รอบตัวเขา ได้แก่ หน้ากากอนามัย เฟซชิลด์ป้องกันใบหน้า ชุดป้องกันการติดเชื้อ ถุงสองชั้นหุ้มรองเท้า ถุงมือสองชั้น เขาฝึกถือกล้องและใช้งานผ่าน ชั้นพลาสติก ที่บ้านพักคนชราแห่งหนึ่งในกรุงบรัสเซลส์ เขาเฝ้ามองหญิงสูงวัยผู้หนึ่งจ้องเข้าไปในดวงตาพยาบาลที่มาตรวจเชื้อ โควิด-19 ให้เธอ “เช เปอ” ฉันกลัว ผู้หญิงคนนั้นบอก

พยาบาลจับมือเธอไว้ โน้มเข้าไปใกล้ๆ แล้วบอกว่า ฉันก็กลัวค่ะ เธอกับทีมงานอยู่ระหว่างตรวจหาเชื้อให้ผู้คนเกือบ150 คนภายในวันนั้นวันเดียว หลังจากตรวจเสร็จ เธอก็หันมาทางเครเบเฮย์ น้ำเสียงเธอฟังดูทั้งแตกสลาย แข็งแกร่ง โศกสลด และโกรธเกรี้ยวในเวลาเดียวกัน “ไม่มีใครเข้าใกล้คนเหล่านี้ได้ค่ะ” เธอบอก “ถ้าฉันไม่ทำ แล้วใครจะทำล่ะ”

โควิด-19, เบลเยียม, เจ้าหน้าที่ทางการแพทย์
หูฟังแพทย์ หน้ากากป้องกันใบหน้า ชุดป้องกันการติดเชื้อ ซึ่งเป็นสิ่งจำเป็นสำหรับรับมือกับการระบาดใหญ่เหล่านี้ ถูกทิ้งไว้นอกโรงพยาบาลในเมืองลาลูวีแยร์ ประเทศเบลเยียม โดยแพทย์ผู้หนึ่ง เขาถอดอุปกรณ์เหล่านี้ระหว่าง ลงจากรถพยาบาลไปห้องฉุกเฉิน เพื่อหลีกเลี่ยงการปนเปื้อนใหม่ๆ

เครเบเฮย์วัย 43 ปี เป็นหลานของชาวเบลเยียมและชาวดัตช์ผู้รอดตายจากสงครามโลกครั้งที่สอง ในฐานะช่างภาพข่าว การยืนอยู่เบื้องหน้าการสู้รบด้วยอาวุธและความตายไม่ใช่เรื่องผิดวิสัยสำหรับเขา แต่ระหว่างใช้เวลาอยู่ตามโรงพยาบาล สถานดูแลผู้สูงอายุ และรถตู้ขนส่งศพเมื่อฤดูใบไม้ผลิที่ผ่านมา เครเบเฮย์ก็ตระหนักว่า ชาวเบลเยียมรุ่นเขากำลังเป็นประจักษ์พยานผู้เห็นชาติของตนประสบวิกฤติเป็นครั้งแรกและกำลังหวาดกลัวเช่นเดียวกับที่คนเบลเยียมรุ่นปู่ย่าเคยประสบมาก่อน

ในช่วงสองสามสัปดาห์ระหว่างเดือนมีนาคมและเมษายน อัตราป่วยตายต่อหัวจากโรคโควิด-19 ของเบลเยียมดูจะอยู่ในอันดับสูงสุดของโลก ทางการเบลเยียมเก็บสถิติอย่างซื่อตรงกว่าประเทศอื่นๆ เหมือนที่บางคนคิดหรือเปล่า

โควิด-19, เจ้าหน้าที่ทางการแพทย์
การทำงานโดยสวมหน้ากากป้องกันต่อเนื่องหลายชั่วโมงทิ้งร่องรอยไว้บนใบหน้าของอีฟ บูการ์ต นายแพทย์ ที่โรงพยาบาลตีโวลีในเมืองลาลูวีแยร์

แต่ถึงอย่างไร เหยื่อผู้เคราะห์ร้ายที่เครเบเฮย์พบเห็นระหว่างติดตามสัปเหร่อกับเจ้าหน้าที่โรงพยาบาลในบรัสเซลส์และเมืองขนาดเล็กกว่าอีกสองแห่ง จำนวนหนึ่งยังอยู่ในหมู่คนมีชีวิต นั่นคือ บรรดาหญิงชายในแนวหน้าที่คอยดูแลผู้ป่วย ต่อสู้กับสถานการณ์เฉพาะหน้า แบกภาระหนักหน่วงท่วมท้น

ยามบ่ายวันหนึ่งที่ด้านนอกโรงพยาบาลในเมืองม็อง พยาบาลสองคนนั่งอยู่ใกล้เขาอย่างเงียบเชียบ ห่อเหี่ยว กำลังสูบบุหรี่กันอยู่ระหว่างช่วงพัก เมื่อพยาบาลคนหนึ่งเอาหัวซบไหล่ของอีกคน เครเบเฮย์นึกถึงวลี “faire corps” ซึ่งแปลตรงตัวว่า ก่อเป็นร่างหรือการรวมเป็นหนึ่งเดียวกัน พวกเธอทำให้เขานึกถึงสัตว์ตัวน้อยๆ ที่ขดร่างเบียดชิดกันเพื่อรับไออุ่น เขาคิดในใจ คุณคือส่วนหนึ่งของหน้าประวัติศาสตร์ ต่อให้คุณจะเหนื่อยเกินกว่า จะใส่ใจกับมันก็ตาม เขายกกล้องขึ้น พยาบาลทั้งคู่ไม่ได้เงยหน้าขึ้นมามอง

เรื่อง ซินเทีย กอร์นีย์

ภาพถ่าย เซดริก เครเบเฮย์

สามารถติดตามเรื่องราวฉบับสมบูรณ์ได้ที่นิตยสารเนชั่นแนล จีโอกราฟฟิก ฉบับภาษาไทย เดือนพฤศจิกายน 2563

สามารถสั่งซื้อได้ที่ https://www.naiin.com/category?magazineHeadCode=NG&product_type_id=2

Recommend