“นํ้าแข็งหนาประมาณหนึ่งเมตร เรานอนกันบนมหาสมุทรที่ อาร์กติก โดยมีกระแสนํ้าม้วนตัวอยู่ด้านล่าง” — จอน  โกลเดน

ขี่จักรยานเสือภูเขาในอุทยานแห่งชาติอายูอิตทุก ใน อาร์กติก ที่ซึ่งเจ้าหน้าที่บอกว่าการเดินทางในฤดูหนาว “มักเป็นไปไม่ได้”

นับถอยหลังหกเดือน

เตรียมพร้อมผมตั้งใจจะถ่ายภาพทีมนักผจญภัยสุดขั้วขี่จักรยานเสือภูเขาข้ามมหาสมุทรอาร์กติกในแคนาดาที่เย็นจนเป็นนํ้าแข็ง ผมจะ นั่งรถหิมะ ซึ่งก็ยังเป็นงานหนักอยู่ดี ผมจึงต้องดูแลสภาพร่างกายให้ดี

ก่อนหน้านั้นไม่กี่เดือนผมเริ่มซ้อมวิ่งและฝึกฝนร่างกายช่วงกลางลำตัวในอาร์กติก ถ้าเหนื่อยคุณจะนั่งลงไม่ได้ ต้องเคลื่อนที่ต่อไปหรือไม่ก็เข้าไปอยู่ในถุงนอนเลย ผมยังขออุปกรณ์บางอย่างจากผู้สนับสนุนด้วย นั่นคือแผ่นรองนอนบุขนเป็ดและถุงมือที่ผมใส่ตอนถ่ายภาพได้

นับถอยหลังสองสัปดาห์

รายการสัมภาระที่จำเป็น:

แคมป์ของเราในอายูอิตทุกอยู่ห่างจากความเจริญราว 80 กิโลเมตรในทุกทิศทางดังนั้นผมจึงนำทุกอย่างที่ต้องการไปด้วสำหรับการเดินทางสองวันครึ่งในเดือนกุมภาพันธ์

• ไฟสัญญาณฉุกเฉิน
• โทรศัพท์มือถือผ่านดาวเทียม (ซึ่งจะใช้ได้เพียงวันละสองชั่วโมง ผมจึงทบทวนข้อตกลงด้านความปลอดภัยกับครอบครัวของผมไว้ล่วงหน้า)
• ถั่วแมกคาเดเมีย (ซึ่งมีปริมาณไขมันสูงที่สุด)
• แปรงสีฟันที่มาพร้อมยาสีฟันแบบใช้ครั้งเดียวทิ้ง
• แบตเตอรี่กล้องหนึ่งโหลความเย็นทำให้พลังงานหมดเร็ว ผมจึงเก็บมันไว้ในเสื้อกั๊กหรือถุงนอน
• ชุดชั้นในแบบยาวสองชุด

นับถอยหลังสองวัน

พร้อมออกเดินทาง:

ผมตื่นเต้นเป็นช่วงๆ แต่ไม่รู้สึกว่านี่เป็นเรื่องจริงจนกระทั่งอยู่บนเครื่องบินไปเวอร์จิเนีย เมื่อเราลงจอดที่คีร์คิกทาร์จูอัก ผมไปที่บ้านแม่มัคคุเทศก์ชาวอินูอิตของเราเพื่อบรรจุสัมภาระใหม่ สมาชิกในทีมจัดเตรียมจักรยาน เราทบทวนสัญญาณมือเพื่อให้ผมกำกับพวกเขาในเฟรมกล้อง ขณะที่พวกเขาขี่
จักรยานได้

ก่อนออกเดินทาง ผมใส่ข้าวของลงในถุงกันนํ้าเผื่อในกรณีที่รถหิมะแล่นผ่านนํ้าแข็งเรื่องไม่คาดคิดอาจเกิดขึ้นได้เสมอ ผมไม่ออกนอกแผนการเลย

ว่าด้วยตัวเลข

23° องศาเซลเซียส – อุณหภูมิสูงสุดโดยเฉลี่ยในเดือนกุมภาพันธ์

-31.5° องศาเซลเซียส – อุณหภูมิสูงสุดโดยเฉลี่ยในเดือนกุมภาพันธ์

3,370 – กิโลเมตรคือระยะทางรวมที่เดินทางได้

เรื่องและภาพถ่าย จอน โกลเดน

เรียบเรียง นีนา สตรอคลิก

อ่านเพิ่มเติม ภาพการผจญภัยของนักสำรวจเหล่านี้คือแรงบันดาลใจ