The Jumper : เด็กโดดแห่งสังขละบุรี

The Jumper : เด็กโดดแห่งสังขละบุรี

เรื่องและภาพ วีรวัฒน์  เวียงไชย (รางวัลชมเชยโครงการ 10 ภาพเล่าเรื่องปี 7)

หนึ่งในจุดหมายปลายทางในฝันของนักท่องเที่ยวมักจะมี อ. สังขละบุรี จ. กาญจนบุรี อยู่ในรายการด้วยเสมอ  นอกจากวัฒนธรรมอันหลากหลายของชาวไทยหลากเชื้อชาติในท้องถิ่นแล้ว นักท่องเที่ยวยังเดินทางมาเพื่อสัมผัสกับอากาศที่เย็นสบาย วิวของเขื่อนวชิราลงกรณ์ และการกระโดดสะพานมอญของเด็กโดดแห่งสังขละบุรี

ในขณะที่เด็กไทยเชื้อสายมอญบางส่วนแต่งชุดประจำถิ่น อาสาเป็นไกด์บรรยายประวัติความเป็นมาของสะพานมอญหรือสะพานอุตตมานุสรณ์และเมืองสังขละบุรี แต่ยังมีเด็กชายล้วนอีกกลุ่มหนึ่งอาศัยความกล้าเพื่อกระโดดจากสะพานมอญซึ่งสูงหลายสิบเมตรเพื่อเรียกเสียงฮือฮาจากนักท่องเที่ยว  ทั้งหมดสวมเฉพาะกางเกงและปราศจากอุปกรณ์ป้องกันตัวเมื่อกระโดดจากที่สูงลงสู่พื้นน้ำข้างล่างที่มีเรือแล่นผ่านไปมาไม่ขาดสาย  นอกจากคำถามต่อสวัสดิภาพและความปลอดภัยของเด็กๆ ที่แลกกับการท่องเที่ยวแล้ว วิถีชีวิตที่เปลี่ยนไปเพราะรายได้พวกเขา เช่น การขาดเรียน การใช้จ่ายฟุ่มเฟือย การทะเลาะวิวาท ใช้ยาเสพติด ฯลฯ ยังทำให้เกิดข้อสงสัยต่ออนาคตของพวกเขาเองด้วย

นักท่องเที่ยวให้เงินแก่กลุ่มของเด็กๆบนสะพานมอญ เพื่อเป็นสินน้ำใน สำหรับการกระโดดน้ำ และกิจกรรมอื่นๆ
นักท่องเที่ยวรอวังหวะในการถ่ายรูปของเด็กกระโดดน้ำ
เด็กโดดแห่งสังขละบุรี ลอยตัวอยู่กลางอากศหลังจากถีบตัวออกจากแท่นไม้ และกำลังจะตกลงสู่พื้นน้ำในไม่ช้า
เงินที่ได้จากการกระโดดน้ำถูกนำมาใช้จ่ายเพื่อความบันเทิงของเด็ก เช่น การซื้อของเล่น
เย เต ซู อาศัยอยู่กับยาย และน้องๆอีก 4 คน ในบ้านไม้ฝาขัดแตะหลังคามุงสังกะสี ตั้งอยู่ริมฝั่งน้ำ
บ้านของ เย ไม่มีอะไรมากนัก ห้องโล่งด้านหน้า เป็นที่เล่น ที่กินข้าว ที่อ่านหนังสือ และกิจกรรมอื่นๆ
เย มีโอกาสได้เรียนหนังสือร่วมกับเพือนๆ ที่โรงเรียน วัดวังวิเวการาม ซึ่งเรียนฟรี ตั้งแต่ชั้น อ.1- ม.3
สิ่งที่เด็กต้องการมากที่สุดคือ การได้เล่นกับเพื่อนซึ่งกิจกรรมที่ดึงดูดเด็กๆที่สุดคือการเล่นลูกแก้ว
ป้ายเตือนนักท่องเที่ยวถึงผลกระทบจากการให้เงินแก่เด็กโดยตรง เนื่องจากเพบว่ามีเด็กนำเงินไปใช้ทางที่ผิด

 

Recommend