ทะเลทรายนามิบในสภาพที่แห้งแล้งยังคงรักษาการตกแต่งของเมืองในช่วงต้นศตวรรษที่ 20 เอาไว้ได้ แต่กองทรายที่ถาโถมเข้ามาในเมืองได้กลืนกินสิ่งต่างๆ ที่หลงเหลืออยู่
ที่ประเทศ นามีเบีย ในเมืองโคลมานสค็อพ (Kolmanskop) ทรายที่ปกคลุมตึกรามบ้านช่องที่เคยเป็นเหมืองเพชรเก่าดึงดูดนักท่องเที่ยวนับพัน
วอลเปปอร์สีสันสดใสหลุดร่อนออกจากผนัง กองทรายไหลท่วมบรรดาซากบ้านเรือนที่ปรักหักพัง นี่คือภาพของเมืองโคลมานสค็อพ เมืองร้างกลางทะเลทรายนามิบในบริเวณแอฟริกาตอนใต้ซึ่งเป็นที่รู้จักในนาม “เขตต้องห้าม” ในประเทศ นามีเบีย โดยสาเหตุที่ทำให้โคลมานสค็อพมีสภาพเช่นนี้ก็เป็นเรื่องที่แปลกประหลาดเช่นเดียวกับสภาพของเมืองในปัจจุบัน
เรื่องราวของเมืองที่แสนเจ็บปวดและน่าประหลาด
เย็นวันหนึ่งในปี 1908 ในขณะที่คนงานการรถไฟชาว นามีเบีย นาม Zacherias Lewala กำลังขุดดินเพื่อปรับเส้นทางรางรถไฟและเกลี่ยเนินทราย เขาได้พบก้อนหินจำนวนหนึ่งเปล่งประกายในยามที่แสงธรรมชาติรอบตัวของเขามืดสลัว นายจ้างชาวเยอรมันของ Lewala บอกว่านี่คือเพชร อัญมณีที่มีมูลค่า แต่ Lewala ก็ไม่ได้รับรางวัลใดๆ จากการบอกข่าวดีนี้ให้กับเจ้านายของเขา
เวลาต่อมา บรรดาผู้สำรวจแร่ได้แห่กันเข้ามาที่เมืองนี้ ในปี 1912 เมืองนี้ก็เจริญขึ้น และสามารถผลิตเพชรได้นับล้านกะรัตต่อปี ซึ่งเป็นอัตราส่วนร้อยละ 11.7 ของการผลิตเพชรทั้งหมดบนโลกในเวลานั้น
โคลมานสค็อพกลายเป็นเมืองหรูหรากลางทะเลทรายอันเวิ้งว้าง ภายในเมืองมีทั้งร้านขายเนื้อ ร้านขายขนมอบ ที่ทำการไปรษณีย์ และโรงน้ำแข็งที่ผลิตจากน้ำสะอาดที่ขนส่งมาทางรถไฟ คนยุโรปมากมายย้ายเข้ามาทำงานในเมืองนี้และบริโภคพลังงานไฟฟ้าอย่างบ้าคลั่ง นอกจากนี้มีเรื่องเล่าว่า ครอบครัวหนึ่งได้เลี้ยงนกกระจอกเทศเพื่อข่มขวัญชาวเมือง และใช้มันลากรถลากเลื่อนบนหิมะในคืนวันคริสต์มาส
แต่ความเจริญของเมืองนั้นไม่ยั่งยืน ในช่วงทศวรรษ 1930 การทำเหมืองที่มากเกินไปส่งผลให้เมืองนี้ไม่มีแร่เพชรเหลือ และในปี 1928 ชะตากรรมของเมืองก็ถูกปิดตายเมื่อมีการค้นพบแหล่งแร่เพชรที่อุดมสมบูรณ์มากที่สุดเท่าที่เคยมีมาในบริเวณชายหาดทางตอนใต้ บรรดาชาวเมืองพากันย้ายออกโดยละทิ้งบ้านเรือนและทรัพย์สินไว้
เมื่อปี 1956 โคลมานสค็อพถูกทิ้งร้างโดยสมบูรณ์ เนินทรายที่ครั้งหนึ่งเคยปกคลุมรางรถไฟ บัดนี้ได้บุกเข้าไปยังประตูบ้านและชานระเบียง บรรดาห้องหับกลับเต็มไปด้วยกองทรายขนาดใหญ่ในเมืองร้างแห่งนี้นับตั้งแต่นั้น
ชีวิตเกิดใหม่ของโคลมานสค็อพ
ในปี 2002 บริษัทท่องเที่ยวท้องถิ่นชื่อว่า Ghost Town Tours ได้รับสัมปทานในการทำให้เมืองโคลมานสค็อพกลายเป็นสถานที่ท่องเที่ยว บรรดานักท่องเที่ยวได้พากันมาเยือน “เขตต้องห้าม” แห่งนี้เพื่อสำรวจและถ่ายภาพซากเมืองที่ปลุกคลุมไปด้วยกองทราย ทุกวันนี้ นักท่องเที่ยวราว 35,000 คนเข้ามาเยี่ยมเยือนเมืองนี้ทุกปีและนำพาเม็ดเงินมายังเมืองชายฝั่งที่ชื่อว่า Lüderitz ซึ่งตั้งอยู่ใกล้เคียงกัน
นับตั้งแต่นั้น ซากปรักหักพังของเมืองได้ย้ำเตือนเราถึงพลังของสังคมมนุษย์ที่สามารถสร้างสิ่งต่างๆ แต่ในขณะเดียวกันก็ได้สร้างสิ่งของไร้ประโยชน์เหลือทิ้งไว้ได้เช่นกัน อันเป็นผลมาจากความสามารถของมนุษย์ที่ทำให้เกิดความเสียหายขึ้นได้ ในทุกวันนี้ การมาเยือนของนักท่องเที่ยวเป็นหลักฐานแสดงให้เห็นถึงความโหดร้ายของลัทธิล่าอาณานิคม และเป็นอนุสาวรีย์แห่งความเศร้าโศกให้กับประวัติศาสตร์ของโคลมานสค็อพที่ฝังอยู่ภายใต้กองทราย
