ล่อง เรือคายัค ตลอด 65 กิโลเมตรในทะเลแดนใต้ของไทย

ล่อง เรือคายัค ตลอด 65 กิโลเมตรในทะเลแดนใต้ของไทย

ร้านกาแฟในแคนยอนเขา

คืนแรกเรานอนกันที่โรงแรม ท่าน้ำของโรงแรมเป็นจุดปล่อยตัวทัวร์คายัคเที่ยวชมแคนยอนซึ่งมีนักท่องเที่ยวมากันทุกวัน ช่องเขาแคนยอนนี้มีความยาวประมาณ 4 กิโลเมตร เวลาน้ำขึ้นน้ำจะค่อยๆ ดันไหลเข้าไปในช่องเขา พายเข้าไปเป็นทางวันเวย์ห้ามวกกลับ พวกเราจะใช้แคนยอนเป็นเส้นทางวอร์มอัพก่อนเริ่มเดินทางจริง กะกันว่าจะพกอุปกรณ์ไปต้มกาแฟสดกินในแคนยอน แล้วค่อยกลับมากินข้าวเช้าเต็มรูปแบบที่โรงแรมก่อนที่นักท่องเที่ยวกลุ่มใหญ่จะมาถึง

หกโมงเช้า พวกเราเริ่มกางและประกอบร่างเรือพับ เช้านี้น้ำลงต่ำ ยังขึ้นไม่ถึงตลิ่งท่าน้ำ สุดท้ายต้องหิ้วเรือลุยเลนลงไปเพื่อออกตัว กองทัพเรือพับของพวกเรากระจายตัวกันเกะกะ เพื่อซึมซับบรรยากาศยามเช้า อากาศสดชื่นช่วยไล่กลิ่นเมืองที่ติดตัวพวกเราอยู่ให้หลุดออกไป

แคนยอน, การพายเรือคายัค, พายเรือคายัค, เรือคายัค
ภายในแคนยอน น้ำไหลดันเรือเข้าไปอย่างช้าๆ สิ่งที่ต้องทำคือคอยบังคับทิศทางให้ตรงไปไม่ชนผนัง

ช่องผาชันที่เป็นทางเข้าแคนยอนอยู่ห่างออกไปไม่ไกลนัก แต่มีสันทรายขวางหน้าเราอยู่ไม่ให้พายตัดตรงไปได้ วันนี้เป็นวันแรม 3 ค่ำ เพิ่งผ่านพ้นคืนเดือนมืดไปไม่กี่วัน ระดับความต่างของน้ำขึ้นและลงจึงยังสูงมาก

เมื่อหาร่องน้ำลึกได้แล้ว ก็เริ่มพายมุ่งหน้าสู่ทางเข้าช่องเขา แค่ปากทางเข้าก็รู้สึกได้ถึงสายลมเย็นที่พัดออกมาจากด้านใน น้ำกำลังขึ้นค่อยๆ ดันเรือเข้าไปในช่องเขาอย่างช้าๆ แทบไม่ต้องออกแรงพาย สิ่งที่ต้องทำคือคอยคัดให้เรือล่องผ่านไปโดยไม่ชนผนัง ช่องเขาหักเลี้ยวนำเราเข้าสู่ห้องโถงกว้าง

ผนังชันสูงแทรกตัวด้วยต้นไม้เขียวครึ้มเย็นตา ดวงอาทิตย์ยังขึ้นสูงไม่พอจะสาดแสงลงมาในห้องโถงนี้ได้ อากาศภายในเย็นชื้น สันทรายภายในห้องมีใบไม้ร่วงสีแดงประดับอยู่ประปราย

มันสวยยิ่งกว่าภาพในจินตนาการเสียอีก

พวกเราปล่อยเรือไหลไปตามแรงน้ำจากห้องนึงสู่อีกห้องนึง เรียงตัวกันเป็นแถว ร่องน้ำไม่กว้างพอให้แซงลำข้างหน้า แต่ก็ไม่มีใครรีบร้อนอะไร

เขาหินปูน, แคนยอน
ความเงียบสงบภายในแคนยอน สวยงามเกินภาพในจินตนาการของเราเสียอีก

สันทรายใหญ่ปรากฎขึ้นตรงกลาง ดูคล้ายกับเกาะกลางน้ำ ผลโหวตเป็นเอกฉันท์ว่านี่คือจุดที่เราจะเปิดร้านกาแฟมื้อเช้ากัน ทุกคนทยอยเอาเรือเข้าจอดที่สันหาด เริ่มหยิบอุปกรณ์ชงกาแฟออกมาจากในเรือและนั่นคือตอนที่เรารู้ตัวว่าเราลืมกระป๋องแก๊สเชื้อเพลิงไว้ที่โรงแรม!

ความดื้อรั้นที่ไม่ยอมรับความพ่ายแพ้ พวกเราจึงเก็บฟืนมาก่อกองไฟ ฟืนสดติดไฟยากส่งควันโขมงลอยสู่ด้านบนของช่องเขา ดวงอาทิตย์เคลื่อนตัวขึ้นสูงแล้ว น้ำก็ค่อยๆ ไล่ขึ้นมาเรื่อยๆ พื้นที่เกาะร้านกาแฟหดเล็กลงเรื่อยๆ คนที่ไม่ได้ดื้อรั้นกับการจุดไฟมากนักก็ผลัดกันไปช่วยย้ายเรือหนีน้ำท่วม

หลังจากผ่านไปเกือบครึ่งชั่วโมง ร้านกาแฟที่อร่อยที่สุดในแคนยอนก็เปิดทำการ

อ่านต่อหน้า 3 

Recommend